adv.

ԱՆՄԵԿՆԵԼԻ ԱՆՄԵԿՈՒՍԱԲԱՐ ԱՆՄԵԿՈՒՍԱՊԷՍ. cf. ԱՆԱՆՋԱՏԱԲԱՐ.

Անբաժանաբար եւ անմեկնելի. (Կիւրղ. գանձ.։)

Զորդին յինքենէ անմեկուսաբար ծագեաց։ Որպէս ի հրոյ ջերմութիւն անբաժանաբար եւ անմեկուսաբար եւ այլն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Անանջատաբար, անմեկուսապէս. (Դիոն. ածայ.։)